در خانه هاي تيمي منافقين چه ميگذشت؟
در خانه های تيمي گروهك تروريستي منافقين چه ميگذشت و اعضاء اين گروهك تروريستي با چه هدفي خانههاي تيمي را به راه انداختند؟

وجود تفكرات التقاطی در گروهك تروریستی منافقین خط مشی بسیاری از اقدامات این گروهك تروریستی بود.


گروهك تروریستی منافقین در سال 1345 توسط 6 تن از اعضای پیشین نهضت آزادی به نامهای محمد حنیف نژاد، سعید محسن، علی اصغر بدیع زادگان، احمد رضایی، محمود عسگری زاده و رسول مشكین فام تشكیل شد.

ورود زنان و نقش وقیحانه آنان در گروهک تروریستی منافقین

تا سال 1348، هیچ زنی به عضویت گروهك تروریستی منافقین پذیرفته نشده بود تا اینكه حنیف نژاد، یكی از سركردگان گروهك تروریستی منافقین كه با ازدواج مخالف و آن را موجب وابستگی و سد راه مبارزه میدانست، اهمیت حضور زنان و استفاده پوششی از آنان برای هم پاله های خود را به طور رسمی اعلام كرد.

این عنصر گروهك تروریستی منافقین كه به مثابه منبع تغذیه فكری در این گروهك تروریستی فعالیت میكرد با بیان اینكه حضور زنان در بدنه اصلی گروهك تروریستی منافقین برای پیشبرد اهداف تشكیلاتی ضروری است راه هر گونه ارتباطی میان زنان و مردان را در خانه های تیمی آزاد گذاشت و سركردگان این گروهك تروریستی حضور زنان و استفاده ابزاری از آنها در كنار فساد اخلاقی را عاملی برای فعالیتهای تروریستی و جذب اعضا جدید میدانستند.

ابتدا پوران بازرگان، خواهر منصور بازرگان كه در مدرسه دخترانه رفاه كار میكرد، وارد این گروهك تروریستی شد.

به قول بهمن بازرگان، عضو مركزیت گروهك تروریستی منافقین، «هر كس خواهری داشت كه به درد این كار میخورد، می آورد». این زنان، طبق دستور این گروهك تروریستی، با اعضای مرد گروهك تروریستی منافقین «ازدواج تشكیلاتی» میكردند.

پوران بازرگان نیز به همسری تشكیلاتی محمد حنیف نژاد درآمد، لیلا زمردیان و فاطمه امینی و گروه دیگری از زنان و دختران نیز بعدها به همین شكل در گروهك تروریستی منافقین عضویت یافتند.

بسیاری از این زنان و دختران، بعدها با انواع ترفندهای تشكیلاتی مورد انواع سو استفاده ها قرار گرفتند و در نتیجه همین روند انحراف آمیز و غیر اخلاقی خانوادههای زیادی از هم پاشید.

سرنوشت لیلا زمردیان، فاطمه فرتوك زاده، منیژه اشرف زاده، سیمین صالحی ، طاهره میرزا جعفر علاف و بسیاری دیگر، كه كارشان یا به خودكشی و یا تصفیه درونی یا به بی انگیزگی و افسردگی و همكاری با ساواك كشید، از تبعات همین دیدگاه « استفاده ابزاری از زن » بود.

آنچه كه در این بین قابل توجه بوده این است كه زنان و دخترانی كه از این طریق جذب گروهك تروریستی منافقین میشدند، پایبندی به خانواده و تمامی ارزشهایشان را از دست میدادند.

علاوه بر آنچه كه گفته شد، مردانی كه خواهر، مادر و همسر خود را به این گروهك تروریستی معرفی میكردند كاملا بر شرایط موجود و فساد اخلاقی در راستای ازدواجهای تشكیلاتی واقف بوده بنابراین با وقاحت تمام نوامیس خود را به سركردگان گروهك تروریستی منافقین تقدیم میكردند.

در هر كدام از این خانه ها، به طور معمول دو یا سه نفر مرد همراه یك دختر زندگی میكردند.

این دخترها گذشته از تن دادن به وضعیت فساد آلود خانه های تیمی، در بیرون نیز برای این كه شناسایی نشوند، با ظاهری زننده رفت و آمد میكردند.

بر اساس این گزارش؛ در داخل خانههای تیمی هم بر طبق اعترافات خود اعضا گروهك تروریستی منافقین، روابط نامشروع و غیر اخلاقی با سایر اعضای تیم وجود داشت.

ازدواج های تشكیلاتی در گروهك تروریستی منافقین

برای اولین بار در اسفند 1363 بود كه گروهك تروریستی منافقین به طور علنی از طلاق و جدایی مریم قجر عضدانلو و مهدی ابریشمچی و سپس ازدواج فوری مریم عضدانلو با مسعود رجوی تحت عنوان به اصلاح انقلاب ایدئولوژیك یاد كرد.

البته پروسه شكل گیری آن چند ماه قبل از این تاریخ با انتصاب مریم عضدانلو به عنوان هم ردیف سر كرده اول گروهك تروریستی منافقین از سوی مسعود رجوی آغاز شد.

دفتر سیاسی گروهك تروریستی منافقین در توجیه این بهانه و ضرورت طلاق مریم عضدانلو از مهدی ابریشچمی و ازدواج وی با سركرده گروهك تروریستی منافقین در اطلاعیه 19 اسفند 1363 آورده است:" ما در راس رهبری (سركردگی) خود و صرفا در همین نقطه خواستار یگانگی هر چه بیشتر و نامشروط بودن طرفین و منجمله یگانگی خانواده آنها بودیم و به هیچ وجه نمیتوانستیم و نمی باید كمترین دو گانگی یا مشروط بودن این رهبری (سركردگی) را به غیر آن (یعنی مشروط بودن مریم عضدانلو به مهدی ابریشمچی) پذیرا شویم"

در پروسه ازدواج تشكیلاتی افراد در صورت متاهل بودن بنابر دستورات سركرده گروهك تروریستی منافقین از همسر خود جدا میشدند و در راستای اهداف مضحك این گروهك تروریستی با فرد دیگری ازدواج میكردند كه مریم رجوی آغاز گر این روند بود.

درباره موقعیت خانههای تیمی باید گفت كه گروهك تروریستی منافقین این خانهها را معمولا در نقاط شمالی و دیگر نقاط شهر تهران با قیمتهای گزافی اجاره میكردند و در اختیار اعضا قرار میدادند.

هر چند گاهی با عناوینی مانند ازدواج تاكتیكی این مفاسد را توجیه كرده و بر آن سرپوش میگذاشتند و علاوه بر این اعضای گروهك تروریستی منافقین به صیغه عقد محرمیت و مانند آن ملتزم و پایبند نبودند.

این روابط برای اعضای گروهك تروریستی منافقین امری عادی تلقی میشد و در جواب این سوال كه چرا این وضعیت را پذیرفته بودند و اجازه میدادند كه مورد سو استفاده قرار بگیرند، به راحتی و با صراحت جواب میدادند كه چون ما شرایط گروهك را قبول كرده بودیم، این نوع زندگی و روابط نیز به صورت تاكتیك های مبارزاتی خود جزو شرایط به شمار میآمد و اصولا آنچه برای ما مهم بود، رسیدن به هدف و آرمان هایمان بود كه هر وسیله ای را تجویز و توجیه می كرد.

از سوی دیگر ارتباط این افراد به اقتضای زندگی مخفی در خانه تیمی با خانواده و بستگان شان قطع شده بود ولی گاهی كه دخترها به صورت تلفنی یا از طریق دیگر با خانواده هایشان تماس میگرفتند، ارتباط غیر اخلاقی و نامشروعشان را توجیه میكردند و به دروغ می گفتند كه ما ازدواج كرده ایم.

آنچه كه گفته شد نشانگر این است كه در خانههای تیمی منافقین علاوه بر طراحی نقشه برای جنایت و كشتار انسانهای بیگناه ، فساد اخلاقی كه نتیجه ایدئولوژی مضحك این گروهك تروریستی بوده و در حال حاضر سركردگان گروهك تروریستی منافقین سعی دارند بر فساد موجود در تشكیلات جنایتكارانه شان سرپوش بگذارند و تمامی این موارد لكه ننگی بر پیشانی گروهك تروریستی منافقین است.